Średniowieczny zamek krzyżacki

Opis

Zamek stoi w północno wschodniej części miasta, na cyplu skarpowym wchodzącym w dolinę rzeki Wąskiej. Obecny wygląd tego obiektu tylko kształtem przypomina warownię z XVI wieku. Jest otynkowany i pozbawiony cech stylowych. Składa się z najstarszego trzykondygnacyjnego skrzydła północnego oraz dwóch bocznych z okrągłymi basztami. Obie baszty mają 4 kondygnacje i dachy stożkowe pokryte dachówką lecz zachodnia jest nieco niższa i szersza. Prostokątny dziedziniec otwarty jest od południa. Od tej strony skrzydło północne wciąż jest ceglane. Gdzie niegdzie można jeszcze zobaczyć fragmenty zamurowanych otworów strzelniczych i pozostałości furty zamkowej od wschodu. Dawny układ wnętrz zachowany jest jedynie w obecnej części piwnicznej, gdzie są pomieszczenia o sklepieniach kolebkowych i krzyżowych. Należy pamiętać, że obecny najwyższy poziom piwniczny to dawny parter zamku, ponieważ od wieku XIX wieku zaszło wiele zmian, które zaowocowały podniesieniem poziomu dziedzińca aż o 3 metry. W skrzydle zachodnim zrekonstruowano jedno pomieszczenie ze sklepieniem krzyżowym wspartym na trzech granitowych filarach - dwóch oryginalnych i jednym zrekonstruowanym. Niestety trudno się tam dostać, bo choć zamek jest użytkowany przez różne instytucje, to późnym popołudniem wszystkie drzwi były już zamknięte. Obiekt z trzech stron otoczony był niegdyś murem obwodowym i fosą, ale dziś nie ma po nich śladu. Gruzem z murów zasypano fosy. Jedynie od północy wciąż zachowany jest mur miejski.

Historia

Pierwotny zameczek drewniany Krzyżacy wznieśli w II poł. XIII wieku na miejscu pruskiego grodu Pazulak. W I poł. XIV wieku zastąpiono go murowana warownią. Z najnowszych badań wiadomo, że początkowo obejmowała ona jedno trzykondygnacyjne skrzydło (dzisiejszy człon środkowy) o wymiarach 11,6x50,6 m z basztą od wschodu.